Dag 7-13

Wat hebben we alweer veel beleefd de afgelopen dagen.
Soms was ik verbaasd over de welvaart, luxe en voortuitgang in de 16 jaar geleden dat ik hier was. Ook de sloppenwijken zijn wat Anders : zeker nog aanwezig volop maar wel met een klein beetje meer "huis". Voor wat we zien dan. Er is echt nog eennhard bestaan.
Naast de vele winkels van luxe hebben we ook veel markten bezocht.
Bij de b en b met muzikale mensen hebben we een gied beeld gekregen van dagelijks leven in India.
Op de hoek in de koffieshop met heerlijke cappuccino nieuwe vrienden gemaakt en ook klein beetje levensverhaal van de jongere di ons hielp gehoord toen ik daar even zat te schrijven. Hij heet nb Krishna - de mythe van Krishna en Radha is alom bekend.
Dat raakte. Geen ouders twee broertjes en door hard werken proberen naar school te gaan.
Geen enkele vraag om hulp. Wel een vriendelijke lach en heel behulpzaam als we iets zichten of internet wilden.
Het aardige meisje van dezelfde koffieshop hielp ons aan internet zodat we konden appen naar onze gastheer want beiden geen internet op telefoon.
Een heerlijk ontspannende hoofdmassage voet en hand massage voor nog geen 15 euro voor 3,5 uur én een haarbehandeling voor Radha plus een lokale markt en rustpunt de hindoeïstische tempel in lokahawalla was een mooie ervaring en fijne ontmoetingen.

Ons verplaatsen gaat per riksja of taxi met meter of de uber. De laatse is superveilig en net zo goedkoop.
Ook hier is een app op je telefoon handig voor. En vragen we om hulp aan mensen.

Eindelijk begreep ik dan ook waarom we niet gingen reizen verder in India: we twijfelden over gaan naar goa. We vonden t veel gedoe en zagen op tegen reizen. Blijven in druk mumbai viel ons zwaar soms. Toch zijn we heel bijzonder gespaard gebleven voor een cycloon die over goa raasde!
Ook in mumbai regende het en was het flink noodweer.
Door ons verplaatsen naar binnenstad mumbai op intuïtie zijn we ook daar aan ontsnapt. Geraakt door dat de vissers schade ondervinden en ook mensen zijn overleden of vermist.
Ontroerd door de enorme levenskracht en ondernemingszin van de Indiërs kwamen we in de toeristische wijk aan.
Ook daar zouden we avonturen beleven!
Schrijf ik graag een volgende keer op.
Want zo gaan we weer prepareren voor de laatse verhuizing: naar umang : de plek waar de vrijwilligers helpen met verzorging van de kinderen die daar wonen en we onze bijdrage zullen doen.

Maar niet nadat Radha haar eerste sari gaat passen en aanschaffen en hoewel ze m niet vaak zal dragen zegt ze toch graag wil meenemen en ik dat uiteraard helemaal mooi vind. Het staat haar prachtig !!
Wordt vervolgd.