Dag 13-14

Aangekomen in umang na een bezoek aan bal anand waar plotseling directrice ook was.
Bijzonder omdat ze doorvroeg wat Radha naar India bracht en hoe ze t vond.
Ook vroeg ze wat we in umang wilden brengen met ons bezoek.
Playing with the children en masseren
Bijzonder was ook dat Radha uitgebreid kon vertellen en vragen.
En foto s SUshant en Thygo laten zien. Dat vind ze heel fijn!
Ook India opzoeken en vertellen hoe t was. Directrice wordt wel oud en was niet helemaal
FIt. Toch nam ze alle tijd met haar assistente samen voor luisteren en vertellen.

Daarna 2,5 uur naar Umang. Veel gezien onderweg.
En onze bekende chauffeur van 18 en 16 jaar terug bracht ons er heen.
Wel prijzige rit maar ook heel leuk.
Hij stopte speciaal voor Radha bij Mac donalds
Gek was wel dat er bedelende mensenhoofd Mac Ronald stonden.
Ons tasje met etenswaren melk en nootjesafgegeven aan een van de bedelaarsters.

Een maal in Umang alle indrukken en onmoderne we veelnederlanders. Geadopteerd en vrijwilligers.
Een vrolijk muziekje en lieve bewoners begroetten ons. Veel gehoord en gezien. Om19 uur een maaltijd.
En begrepen dat er best hulp nodig was.

Een ruime kamer met eigen badkamertje zag er netjes uit.
Het hele terrein en gebouwen zijn eenvoudig en eht netjes ingericht met weinig meubels. Alleen het nodige.
Een fijn rustige plek voor de bewoners. Een zorgboerderij.

Goed geslapen na een gezellige avond met de vrijwilligers die ook Radha heel goed snapten en vertelden over hun ervaringen
Na een spelletje uno en Radha en ik even bellen met thuis moe van de indrukken gaan slapen


Vanochtend vroeg gingen bewoners wandelen om 7.15 daarna fruit en daarna yoga om 8.15. Ik haakte aan bij de yoga.
Ontbeten met de vrijwilligers en ook afscheid genomen van drie lieve mensen. Die verder reisden naar mumbai en pondicherry.

Daarna gewacht op de fysio en het schilderwerk bekeken

Vanmiddag gekeken naar foto s van sneeuw in nl en genoten van minder vochtig weer en 33 graden.

Meegekeken met fysio en later een bewoner gemasseerd die verstrakte spieren had.
Ze moest erg lachen en zag er volgens de vrijwilligsters erg ontspannen uit.
Nu met een kop oploskoffie in vrijwilligershuis even uitrusten schrijven en straks lekker eten.